❥ Baby,fake สุดหล่ออย่างผม ชอบนมรสจืด♞

 

❥ Baby,fake สุดหล่ออย่างผม ชอบนมรสจืด♞
 

เธอหวาน เธอสวย เธอน่าร๊ากกกกก >______<

โอละหนอ~ ~  แล้วสวรรค์ก็ส่งสาวน้อยลงมาให้ผม

เราเจอกันครั้งแรกบนรถไฟฟ้า เธอช่วยผม

หน้าของเธอที่เต็มไปด้วยบาดแผลฟกซ้ำเหมือนโดนต่อยนั่น

มันช่างดูเร่าร้อนเสียจริง ~ หัวใจของผมเต้นแรง กรี๊ดดดดดด

โอ๊ะ เธอเรียนช่างงั้นหรอ? เท่ห์ชะมัด

ตายแล้ว หรือผมกำลังหลงรักสาวน้อยคนนี้กัน  


 

Jum-Jee : ไปให้พ้น อย่ามากอด เดี๋ยวผื่นขึ้นโว้ย-O-^

Barbie : อุต้ะ!

(หนุ่มน้อยหน้าร่าน เอ้ย หน้าด้าน ผู้อยากเสียตัว -_____-;;)
 

-หมายเหตุ : นิยายเรื่องนี้ถูกแต่งขึ้นเพื่อความบันเทิงเท่านั้น บุคคลที่กล่าวถึงไม่มีตัวตนอยู่จริง^-^

คำเตือน : นางเอก ดีกรีความรั่ว 100%

       พระเอก ดีกรีความแรด ทะลุ 200%

Ps. มีคำหยาบคาย เด็กน้อยโลกสวย ควรทำใจ TOT

 

“โตเป็นควายแล้ว เลิกพกตุ๊กตาหมีได้แล้ว-___-^^”

“ย้ะ!! บันนี่ไม่ใช่ตุ๊กตานะ!!”

“...”

“บันนี่เป็นเพื่อนเค้า >O<”

“โอ๊ะ! อีบ้า!”

 

TALK TO หมี~ ~ ~

แย้กกกก กลับมาพบกันอีกแล้ว ในนิยายเรื่องที่สอง กรี๊ดดดด>O<

หลังจากที่เรื่องแรกยังเคลียร์ไม่จบเลยด้วยซ้ำ -____-^^

แต่จู่ๆ พล็อตนิยายเรื่องนี้ก็วิ่งเข้ามาในหัว

เมื่อเห็นหน้าอดีตที่รัก(?)อย่างเทปเป เป เป เป (แอคโค่เพื่อความสมจริง)
จึงได้กลายมาเป็นนิยายกลายพันธุ์ด้วยประการฉะนี้แล เอิงเอย ^_____^
 

1 ment & 1 fav = 1 กำลังใจ :)

เม้นท์มา แอดมา เราก็อัพ

ไม่เม้นท์ ไม่แอด เค้าก็ไม่อัพนะตัว TOT